Nie-działać! świętować!

Jak najlepiej nauczyć świętowania? W praktyce.
Korzystając z niedawnych moich urodzin poruszyliśmy temat niedzieli jako Dnia Pańskiego oraz innych okazji do świętowania w rodzinie i gronie najbliższych. Wśród wymienianych najczęściej okazji pojawiły się: urodziny, imieniny, święta Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy, Barbórka, ślub i rocznice, chrzest, Trzech Króli, Nowy Rok, niedziela... Na stołach wtedy nie może zabraknąć napojów, ciasta i muzyki w głośnikach. Nie może wcześniej zabraknąć Eucharystii. Przejście od jednego Stołu do drugiego jest istotne i pozwala przedłużyć czas świętowania.

Na koniec przyszedł czas degustacji. Kultura przy stole, odpowiednie zachowanie - to bowiem równie ważne czynniki wpływające na jakość świętowania.

 Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina, że w niedzielę (jak i w inne uroczystości nakazane) wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymywać się od prac, które mogłyby przeszkadzać święcić te dni (por. KKK 2042). Nakazowi uczestniczenia we Mszy świętej czyni zadość ten, kto bierze w niej udział - gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim - bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedniego (oczywiście, jeżeli wieczorna Eucharystia ma charakter Mszy niedzielnej lub świątecznej; por. KKK 2180). Kto dobrowolnie zaniedbuje tę powinność, popełnia grzech ciężki. Do powodów usprawiedliwiających nieobecność na niedzielnej Eucharystii Katechizm zalicza, między innymi, chorobę i opiekę nad niemowlętami (por. KKK 2181). Uczestnictwo w niedzielę we wspólnym zgromadzeniu jest świadectwem przynależności do Chrystusa i Jego Kościoła oraz wierności Chrystusowi i Kościołowi (por. KKK 2182).